Προστασία Δελφικού τοπίου - Ένα Ιστορικό..

1978:
Εν'οψη της μεγάλης απειλής από την πιθανή δημιουργία εργοστασίου αλουμίνας στην ευρύτερη περιοχή των Δελφών, το Νοέμβριο του '78, είχε διοργανωθεί συνέδριο υπό την αιγίδα του αειμνήστου πρόεδρου Κωνσταντίνου Τσάτσου, στο νεοσύστατο τότε Ε. Π.Κε. Δελφών με διευθυντή τότε τον Παύλο Τζερεμιά. Προ του κινδύνου ίδρυσης ρυπογόνων βιομηχανικών μονάδων κατετέθη για πρώτη φορά από τον τότε πρόεδρο της ένωσης ξενοδόχων κο. Παναγιώτη Καλτσή η πρόταση θέσπισης κανόνων προστασίας Δελφικού Τοπίου.
Επειδή η πρόταση δεν έγινε ομόφωνα αποδεκτή ,καθότι δεν συμπεριλαμβανόταν στα θέματα της ημερήσιας διάταξης ,ένα μεγάλο μέρος συνέδρων αποχώρησε συνεχίζοντας τις εργασίες του στο Ξενοδοχείο Β. ΗΝΙΟΧΟΣ ,όπου συνεστήθη η Διεθνής Επιτροπή Σώστε τους Δελφούς και αποφασίσθηκε να πραγματοποιηθεί εντός μηνός παρουσίαση του προβλήματος στα Μ.Μ.Ε.
Από την πρώτη συνάντηση έγινε αντιληπτό ότι μαζί με αυτούς που πραγματικά αγωνιούσαν και εργαζόντουσαν για την παραγωγή Πολιτικής για την σωτηρία του υπέροχου τοπίου , είχαν παρεισφρήσει και πολλοί που απέβλεπαν σε αντιπολιτευτικό θόρυβο, όπως απεδείχθη αργότερα.

Για να έχει σταθερή γραμμή πλεύσης η Διεθνής Επιτροπή , αποφασίσθηκε το προεδρείο να είναι τριμελές αποτελούμενο από τον διεθνούς φήμης ελβετό οικολόγο Franz Weber, τον αείμνηστο ζωγράφο Αυγέρη Κανάτα, εκπροσωπώντας την κεντροαριστερά και τον Παναγιώτη Καλτσή, τότε πρόεδρο της ένωσης Ξενοδόχων Δελφών και οι αποφάσεις του να είναι ομόφωνες .
Σε ένα μήνα από της συστάσεως ,07-09/12 1978 παρουσίασαν στα Μ.Μ.Ε, της Ευρώπης τις θέσεις μας , οι οποίες απεστάλησαν ως επιστολή – έκλυση στον πρωθυπουργό της χώρας , αείμνηστο πρόεδρο Κωνσταντίνο Καραμανλή στην οποία μεταξύ άλλων ανεφέραν:
- να μην επιτραπεί η δημιουργία εργοστασίου αλουμίνας εντός του Δελφικού τοπίου
- να ενοποιηθεί ο Αρχαιολογικός χώρος Δελφών με την δημιουργία παρακαμπτηρίου δρόμου
- να καλυφθεί το ορατό από τον Αρχαιολογικό χώρο Δελφών κανάλι του Μόρνου
- να χαρακτηρισθεί διατηρητέος ως τοπίο ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους ο ελαιώνας της Άμφισσας
- να μην επιτραπεί η δημιουργία διαλυτηρίου πλοίων στην Ιτέα ,
- να μην επιτρέπονται εκσκαφές μεταλλίων και λατομείων εντός του Δελφικού τοπίου κλπ .

Το ουσιαστικό έργο της επιτροπής έτυχε σημαντικής προβολής από τα Μ.Μ.Ε,(υπάρχουν δημοσιεύματα του συνόλου του Ελληνικού τύπου καθώς και των πλέον εγκύρων εντύπων από τον παγκόσμιο χώρο ,Le Monde , The New York Times , le nouvel observateur κλπ )

1980:
Η απάντηση της τότε κυβερνήσεως του αειμνήστου προέδρου Κ. Καραμανλή ήταν άμεση και ουσιαστική και για πρώτη φορά θεσπίστηκε ζώνη προστασίας ευρύτερου Δελφικού τοπίου, Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας και Περιβάλλοντος, Αρ. Απ. 8 /15 09 81 , ΦΕΚ 551 Β .
Μέσα στην ζώνη ήταν το λιβάδι Παρνασσού όλη η ορατή από τον Αρχαιολογικό χώρο Δελφών περιοχή ανατολικά της Αράχωβας καθώς και η μη ορατή δυτικά .

1985:
Με το Π.Δ. 23-7/3-9-85 γνωστό ως Ζ.Ο. Δελφών “απελευθερώθηκε” το λιβάδι και το μεγαλύτερου μέρος της επίμαχης περιοχής ( τουμπανάρια ) από απολύτου προστασίας σε μερικής προστασίας και δόθηκαν προς οικοδόμηση .

1991:
Το 1991 καθορίσθηκαν οι ζώνες προστασίας Αρχαιολογικού χώρου Δελφών και ευρύτερου Δελφικού τοπίου ΦΕΚ 259 τεύχος δεύτερο 25 04 91.

1994:
Την 31/10/94 ο τότε υπουργός πολιτισμού ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Α1/Φ10/50857/2703/ Αθήνα 31/10/1994, υπογράφει προτάσεις χρήσεως γης και όρων δόμησης στη ζώνη Β΄ Προστασίας του αρχαιολογικού χώρου Δελφών και του ευρύτερου Δελφικού τοπίου και ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ την οικοδόμηση δυτικά της Αράχωβας.
Με την απόφαση αυτή εκτελεί και Δελφικό τοπίο και κατοίκους της περιοχής καθώς,
Α ) οι οικοδομές αυτές όχι μονο είναι ορατές από τον Αρχαιολογικό χώρο Δελφών αλλά πλησιάζουν σιγά σιγά το Ιερό της Προναίας Αθηνάς .
Β )Ανέτρεψαν την Ισοπολιτεία με ανυπολόγιστα προβλήματα στο μέλλον.